به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از تهران، استاد حسین انصاریان طی سخنانی در حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) تهران، اظهار کرد: صدیقهٔ کبری(س) سه دعای بسیار مهم به پیشگاه پروردگار داشت که این دعاها هم برای یک روز و دو روز نبود بلکه کار هر روزشان بود. در یک جمله عرضه می‌داشت: «اللهم انی اسئلک الهدی والتقی»؛ در یک جمله به پیشگاه حق عرض می‌کرد: «والعفاف والغنا» و در مرحلهٔ بعد هم می‌گفت: «العمل بما تحب وترضی»؛ ترجمهٔ فارسی جملات این است: «خدایا من از تو درخواست می‌کنم که هدایت به من عنایت کنی، پرهیزکاری به من مرحمت کنی و کمال پاک‌دامنی به من بدهی، حالت بی‌نیازی از غیر خودت را به من عنایت کنی؛ انجام هر عملی را که محبوب تو و مورد رضایت توست، به من عطا کن».

از پیشگاه حضرت حق، بهترین خواسته را بخواهید

استاد حوزه ادامه داد: در جملهٔ اول، حضرت زهرا(س) به حضرت حق می‌گوید: هدایت به من عنایت کن؛ ممکن است به ذهنتان بیاید مگر دختر پیغمبر(ص) به هدایت الهی اتصال نداشته که درخواست هدایت می‌کند!؟ اینجا می‌شود دو گونه مطلب گفت: یکی اینکه او هدایت‌شدهٔ الهی و هدایتش در اوج بود. احتمالاً می‌خواستند دعای جامع، کامل و سودمندی را به مردم یاد بدهند که اگر به پیشگاه مبارک حضرت حق رفتید، بهترین خواسته را بخواهید؛ کم و متوسط نخواهید و خواسته‌هایتان را به امور مادی محدود نکنید. وقتی به درِ خانهٔ بزرگ می‌روید، خواسته‌تان بزرگ باشد و کوچک نخواهید.

استاد انصاریان گفت: در احوالات علمای بزرگ است که یکی از این عالمان دین به قم آمده و به حضرت معصومه(س) متوسل شده بود و خانه می‌خواست؛ دعا و گریه می‌کرد، عرض می‌کرد من با زن و بچه‌ام مشکل دارم. زمینه‌ای فراهم کنید تا من صاحب یک خانه بشوم. از قول او نوشته‌اند که یک شب، فاطمهٔ معصومه(س)، دختر موسی‌بن‌جعفر(ع) را در عالم رؤیا می‌بیند، ایشان به این عالم می‌گوید: خانه و پول می‌خواهی؟ این چیزهای کوچک را از ما نخواهید، به قبرستان شیخان، سر قبر شیخ‌ قمی بروید و به روح او متوسل شوید. خانه و پول برایت فراهم می‌کند. وقتی پیش ما می‌آیید، چیزهای خیلی بزرگ بخواهید. وقتی به من متوسل می‌شوی، بگو از خدا بخواه که زمینهٔ خیر دنیا و آخرت من را فراهم کند، سعادت دنیا و آخرت را به من لطف کند، فرزندان صالح و شایسته‌ای بخواه که هم آبروی من را در دنیا حفظ کنند و هم در آخرت از وجودشان بهره‌مند شوی.

 وقتی به پیشگاه پروردگار رفتید، به شک و تردید آلوده نباشید

وی با بیان اینکه بالاترین سرمایه، امید به حضرت حق در اجابت دعاست، اظهار کرد: امید مایهٔ بالایی است و وقتی من به پیشگاه پروردگار می‌روم، دلم نباید به شک و تردید آلوده باشد و باید امید کامل داشته باشم که محبوب و پروردگار من، جواب مرا هر وقت که وقتش باشد می‌دهد. البته دانشمندان می‌گویند: «الأمور مرهونة باوقاتها» عجله هم نداشته باشید؛ مسائل در گرو وقتش است و در غیر وقت به مصلحت‌ شما نیست. همان‌وقتی که خداوند متعال برایتان خوب می‌داند، دعا را همان‌وقت مستجاب می‌کند.

 امید مرد عرب به لطف پروردگار و مستجاب شدن دعایش

مفسر و پژوهشگر قرآنی در ادامه به نمونه از اهمیت داشتن امید اشاره و خاطرنشان کرد: امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرمایند: من خانهٔ خدا را طواف می‌کردم، دیدم مردی زیر ناودان طلا و کنار پردهٔ کعبه به پروردگار می‌گوید: چهار هزار دینار طلا برای من آماده کن؛ این عرب جزئیات نیازش به این دینارها را برای خدا توضیح داد؛ امیرالمؤمنین(ع) از کیفیت دعای این عرب خیلی خوشش آمد! برای اینکه حضرت دید خیلی با خدا سرراست است و خیلی هم امید دارد، کنار دستش آمد و گفت: این خواسته‌هایت را یک‌بار دیگر برای من توضیح بده. مرد گفت: من چهارهزار دینار می‌خواهم؛ هزار دینار بدهکارم، هزار دینار محل کسب می‌خواهم، هزار دینار سرمایه برای مغازه می‌خواهم و هزار دینار هم می‌خواهم زن خوبی بگیرم. سپس این عرب به امیرالمؤمنین(ع) گفت: تو چه کسی هستی که از من می‌پرسی این پول‌ها را برای چه می‌خواهی!؟ امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: من علی‌بن‌ابی‌طالب هستم. دست حضرت را گرفت و گفت: دعایم مستجاب شده، وقتی خدا من را به تو حواله کرده، تو خودت اخلاق خدا را داری و هیچ‌کس را رد نمی‌کنی، پول را به من بده! حضرت خندیدند و فرمودند: اکنون پول ندارم تا به تو بدهم. خانه‌ام در مدینه است، به مدینه بیا، پول را به تو می‌دهم.

استاد انصاریان بیان کرد: مرد عرب بعد از اعمال حج به مدینه آمد. خانهٔ امیرالمؤمنین(ع) را هم بلد نبود. در کوچه به پسربچهٔ شش‌هفت‌ساله‌ای گفت: آقا پسر، خانهٔ علی‌بن‌ابی‌طالب را بلد هستی؟ گفت: بله علی‌بن‌ابی‌طالب بابای من است. گفت: اسم تو چیست؟ گفت: حسین. بیا به خانه‌ام برویم. عرب را به درِ خانهٔ پدر آورد. حسین(ع) گفتند: اینجا خانهٔ ماست، بایست. با پدر من چه‌کار داری؟ گفت: پدر تو چهارهزار دینار طلا به من مدیون است. حضرت داخل خانه رفتند و گفتند: بابا مرد عربی آمده و می‌گوید من از شما طلبکارم! امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: راست می‌گوید.

وی ادامه داد: حضرت علی(ع) به سلمان یا به شخص دیگر فرمودند: من زمینی را آباد کردم و الآن به‌صورت باغ است، درخت‌ها همه تازه است. الآن به بازار برو و ببین این زمین و باغ من را چه کسی می‌خرد و آن را بفروش. سلمان هم رفت. آدم پولداری هم عاشق باغ بود، باغ را دوازده‌هزار دینار طلا خرید و پولش را هم نقد داد.  

وی توضیح داد: امیرالمؤمنین(ع) دم در ایستاد تا سلمان برود و باغ را بفروشد. به این مرد گفت: به‌دنبال من بیا و همین‌جا در مسجد بنشین تا پول را بیاورند. سلمان رفت و باغ را دوازده‌هزار دینار فروخت. پول‌ها را در کیسه‌ای ریخت و پیش امیرالمؤمنین(ع) آورد. حضرت چهارهزار دینارش را به همین مرد دادند که در کعبه دعا کرده بود و گفتند: با هزار دینارش طلب‌هایت را بده، با هزار دینارش مغازه بخر، با هزار دینارش جنس بریز و با هزار دینارش عروسی کن. عرب رفت، حضرت به سلمان فرمودند: این کیسه را دم در مسجد خالی کن و به مردم مسجد بگو که هر کس واقعاً مشکل مالی دارد، هر چقدر مشکلش حل می‌شود، از این پول‌ها بردارد.

 رحم کنید، تا خدا به شما رحم کند

وی به سفارش رسول خدا(ص) در مورد رحم بر یکدیگر اشاره و اظهار کرد: پیغمبر(ص) سفارش شدید کرده‌اند که رحم کنید، تا به شما رحم کنند؛ محبت کنید، تا به شما محبت شود؛ اگر دل بی‌رحمی دارید، در دنیا و آخرت توقع رحم از کسی نداشته باشید؛ اگر آدم خشکِ بی‌محبتی هستید، اصلاً توقع محبت از این و آن نداشته باشید.

 دعای پربار و بامعنا، شرط اجابت دعاست

استاد انصاریان در پایان تأکید کرد: دعا به وقتش مستجاب می‌شود و همگان باید توجه داشته باشیم که دعای پربار و بامعنا، شرط اجابت دعاست. حضرت زهرا(س) هم همواره می‌خواستند که به همه مردم یاد دهند که وقتی به در خانه خداوند بزرگ می‌روید، از خدا موارد و مسایل بزرگ را بخواهید.

انتهای پیام   ۳۱۳/۱۷